Cumhuriyet Mahallesinde, Uzun Sokak üzerinde yer alan bu konak, 20. yüzyılın başlarında inşa edilmiştir. İki katlı olarak yapılan yapıya daha sonraki yıllarda ilave bir kat daha eklenmiştir. Cepheleri daha sonradan kaplama yapılarak esas yapısı bozulan bu konak, Sağlık Bakanlığı tarafından uzun süre kullanılmıştır. Giriş kısmı dışarı çıkma yapan konağın tam simetri esasına göre yapılmış bir cephe düzeni mevcuttur.

Cumhuriyet Mahallesi’nde, Uzun Sokak üzerinde yer alan bu konak, 20. yüzyılın başlarında, Trabzonlu Levanten bir aile tarafından inşa edilmiştir. İki katlı, bahçeli ve orta sofalı bir plan üzerine kesme taş malzemeden yığma usulünde inşa edilmiştir.  Konak orijinal olarak bodrum üzerine iki normal kat ve bir de teras katından ibaretken sonraki yıllarda teras katı kaldırılarak ilave bir kat daha eklenmiştir. Konağın mülkiyeti, Lozan Antlaşması Mübadele maddeleri gereğince 1924 yılında hazineye devredilmiştir. Bu tarihten sonra ilk olarak Yabancı Devlet Misafirhanesi olarak kullanılmıştır. Daha sonra Halk Fırkası Trabzon İl Başkanlığı Binası, Halkevi Binası olarak kullanılan konak, Sağlık Bakanlığına devredilmiştir. Doğum Evi, Halk Sağlık Merkezi ve Ana Çocuk Sağlığı Hizmet Binası olarak sağlık alanında değişik işlevlerle kullanılan konak 2022 yılında “Sağlık Müzesi” olarak yeniden işlevlendirilmek üzere restorasyon için boşaltılmıştır. 

Depo ve hizmet alanı olarak kullanılan bodrum katın üzerindeki fevkani zemin kata Uzun Sokak yönündeki bahçeden merdivenle erişilmektedir. İki dor başlıklı, bilezikli sütunun taşıdığı giriş çıkması, mimari ana biçimlenişi bakımından Trabzon geleneksel konakları türündedir. Ancak çıkmayı oluşturan formların ayrıntılarında Levantenlerin yapıtlarının izleri görülmektedir. Geniş ve kademeli kat kornişleri, yalancı taşıyıcılar, bosajlı örgü görünümü veren kaplama, Fransız balkonları ve taş çokgen korkulukları, taş söveli uzun dikdörtgen pencereler, saçak kornişleri batılılaşma dönemi sanat üsluplarından neoklasik ağırlıklı seçmeci eklektik tarzını yansıtmaktadır. Konağın teras katı üst örtülerindeki uzakdoğu görünümlü biçimlenmeler oldukça ilgi çekicidir. Ayrıca teras katında binanın köşelerine yerleştirilen açık geniş kullanım alanları, Trabzon’da dönem yapılarında rastlanan kış bahçesi türündedir. Konağın doğu cephesinde ikinci katta, güney cephesinde ise her iki katta yer alan gömme balkonlar, modern mimariye dönük uygulamalardır. Kuzey yöne bakan ön cephedeki tam simetri esası, diğer cephelerde görülmez. 

Konağın iç mekân kurgusu, sonraki yıllarda değişik işlevleri nedeniyle değiştirilmiştir.